Er moet mij even wat van het hart…

Slechts een kritische noot

 Puur nostalgie. Puur Hollandsch. Puur erfgoed. Bijzonder de herinneringen aan vroeger. Tsja, vroeger, zeg ik dit nu echt? De geuren, kleuren, de sfeer en bovenal mijn beleving en ik weet zeker ook van u lezer!, de vertrouwde plek in de stad of het dorp. Mooi te zien, anno 19e en 20ste eeuw. De geschiedenis te weten. Want, wat mogen we toch trots zijn op ONZE merken. Dat mag wel eens gezegd worden. Ik heb het onder andere over HEMA, Douwe Egberts, V&D, Verkade. Wat een mooie merken. Hollandser kan niet. Passend bij ons land, ons volk, bij u en mij. Toch?

Ik neem u even mee terug in de geschiedenis.

Zo komt Verkade, anno 1886, al meer dan 125 jaar op de koffie & thee. Opgericht door Ericus Verkade die zijn Stoom-, Brood- en Beschuitfabriek `De Ruyter’, opende. Wij Nederlanders genieten van het momentje ‘echte Hollandse gezelligheid’. Ontdekken de vertrouwde smaken, u weet wel de ‘langetjes’, in de koektrommel die bij iedereen thuis te vinden was. In prints, oud of nieuw met een variëteit aan kleuren. Eerst bij opa & oma, toen bij mam & pap, nu zelf en bij onze kinderen. Van generatie tot generatie. Al drie keer verkozen tot Merk van het jaar. Terecht. En iedereen kent de ‘onze meisjes’ van Verkade. Sterk neergezet hoor. Nog verder terug, in 1753, openen Egbert Douwes en zijn vrouw Akke Thijsses hun kruidenierswinkel ‘De Witte Os’ in Joure. De basis van Douwe Egberts van nu. Hun kracht? Producten verkopen die tot de genoegens van het dagelijkse leven behoren met koffie, thee en tabak. Onder mij zullen velen zijn die opgegroeid zijn met de geur van D.E. koffie, in de ochtend het geluid van het malen van de bonen en dit als eerste koffiesmaak hebben ervaren. Herkenbaar? In de vorige eeuw, in 1926, waren het twee Joodse ondernemers, Arthur Isaac en Leo Meyer die van dichtbij de economische crisis meemaken. Talloze mensen hebben dan moeite rond te komen. Zij hadden een droom. Een fantastisch idee om een winkel te openen voor mensen met de kleine beurs. En zie daar, de geboorte van de Hollandsche Eenheidsprijzen Maatschappij Nederland. Beter bekend als HEMA. Twee succesvolle zakenlieden Willem Vroom en Anton Dreesmann hadden al winkels en besloten samen te gaan werken waarop Vroom & Dreesmann ontstond, anno 1887. Hollandse ondernemers. Ik zeg, ondernemen puur sang. Ontstaan vanuit een droom, een passie, en kans. Waar wij vanuit de oorsprong ook al sterk in waren. Van heel ver terug, de VOC tijden, naar toen, maar hoe zit het nu?

Het is slechts een greep uit de Nederlandse geschiedenis. Slechts een greep van het Nederlandse erfgoed. En dan komt nu de kritische noot. Want?! Wat laten we toch allemaal gebeuren met dat waar we trots op mogen, lees moeten, zijn? Deze merken zijn toch wat wij als Nederland en Nederlanders moeten koesteren. Ons erfgoed beschermen. Onze cultuur. Onze identiteit?! Wat gewoon is, erbij hoort.

Als leek, en niet zozeer een financieel expert (zachtjes uitgedrukt), moet mij toch wat van het hart. Want waarom moet het allemaal in buitenlandse handen vallen? Waarom in handen van die grote private equities? Die alles onder aan de streep uitrekenen (toegegeven, dat moet ook) maar soms wel kapot rekenen, of alleen maar rekenen? Zonder rekening te houden met het gevoel, de dromen en passie.

Nee, waarom kunnen wij als Nederland, als Nederlanders, het niet gewoon in eigen handen houden? Dus eigenlijk bedoel ik dat we met elkaar gaan voor: ´van oudsher, van vroeger, van nu, en krachtig voor ‘van de toekomst’. Maar dan wel van ons. Waarbij alle Nederlandse collega’s hun baan behouden. Wij gewoon trots kunnen zijn op wat van ons is. Wij winkels blijven bezoeken omdat ze er gewoonweg bij horen. We er graag komen, toeven en kopen.

Oké! Toegegeven. Voor de kritische lezer, u heeft een terecht punt, ik hoor het u denken. Ben het er ook mee eens. Dan moet er hier en daar wel wat, zelfs eerder, bij de merken gaan gebeuren. Vlotter en tijdiger anticiperen op de trends en marktontwikkelingen. Op de komst van nieuwe retailers. Op de tijdsgeest van nu en de toekomst inspelen. Eens. Maar dan wel graag in een Nederlands jas. Zou het dan niet allemaal in onze handen blijven en ook juist daarom goed gaan en blijven? Ik geloof het echt.

Want als ook de top het Hollandse hart heeft. Weet wat het merk voor ons land, voor ons, voor hunzelf betekent. Dan weten ze dat ook door te bouwen in het merk en winkels zelf. Dan weten ze zelfs te anticiperen op de trends en marktontwikkelingen. Weten mee te gaan met de tijd of zelfs voor te lopen. Waar blijft dat Nederlandse ondernemerschap?

Het klinkt of leest misschien wat naïef. Eens. Kan zijn. Maar ik weet wel. De heren Vroom en Dreesmann, Arthur en Leo, Ericus, Egbert en Akke hadden wat bijzonders. Een passie en een droom. Zo ontstonden deze mooie merken. Zo ontstond een geloof in wat mogelijk was. Zo werden dromen bewaarheid. Zo werd passie werkelijkheid. Zo willen we dat graag terug. Voor nu en de toekomst!

Anno Nederlandse toekomst.