Nostalgie in nieuwe tijden. Verwondering – Column Marja Groen – AUGUSTUS 2018
U kent het inmiddels wel. Zo’n bijzonder mooie ‘typische’ Nederlandse zomerdag. We fietsen heerlijk door de duinen. De kleurrijke zeilen van de kiters sieren de blauwe lucht afgewisseld met ‘ouderwetse’ vliegers. De parasols kleuren het zachtgele strand. De krekels klinken op de achtergrond. We genieten. Totdat…er een belletje gaat en er vier senioren van zo’n 70+ ons voorbij scheuren. Stofwolken achter zich latend. Star blikkend op de weg want pas op als je valt. Voordat je het weet zijn ze een stipje in de verte. De wereld op zijn kop. Haast. Als 70+er?! In mijn herinnering was dit toch de doelgroep die optimaal ging genieten? Althans ontspannen. Het bleef er niet bij…
Eenmaal op het strand verwonderen we ons opnieuw. Wij blijken toch echt ‘uit’ door onze rieten tas met gekleurde vis. Want de shopper bag van de supermarkt of andere Retailer blijkt favoriet. Uit de Albert Heijn tas komen heerlijkheden als wijn en toastjes. Uit de Nivea tas komt een hippie achtige strandhandboek. De Action tas is bevoorraad met een schepje en zandvormen. Wat een bijzonder tafereel. De variëteit blijkt met uitzondering van de mobiele telefoon die iedereen gebruikt. Een soort strand c.q. marktanalyse vieren we erop los. Kunnen we het merk van de tas herleiden aan een klantprofiel? Nu ja. Ver komen we niet, het is gewoon elk type mens. En zie daar. Ook de HEMA tas ‘komt’ het strand op. Ook van en voor iedereen. Toch?!
Gelukkig is HEMA (nog) vertegenwoordigd onder de zonnige omstandigheden op het strand. Een gemengd gevoel maakt (wederom) van mij meester. Enerzijds trots dat het Nederlandse, inmiddels wereldse merk, nog het Retaillandschap rood kleurt. Anderzijds blijkt dat interne problematieken het beeld ontsieren. Zo lezen we dat er een rechtszaak is over de kostenverdeling bij de online verkopen. Een grotendeels gewonnen rechtszaak door de franchisenemers blijkt een feit. Om weer helaas vooruit te blikken naar de volgende rechtszaak. HEMA wil van zijn ondernemers af. Alleen dat al in de pers te laten komen is niet chique. Directie heeft de franchisecontracten eenzijdig opgezegd. Geloof mij. Dit doet pijn voor de mensen met het HEMA hart. Volgens mij is het anno nu de tijd van krachten bundelen, samenwerken, focussen en keuzes maken. Met elkaar een vernieuwde visie bouwen. De kracht van met elkaar in gesprek gaan. Nee. De HEMA franchise organisatie staat pal tegenover de franchisenemers. En ziedaar, de grootste verwondering van de dag.
Is dit de zelf gekozen koers van de HEMA directie of Lion Capital? Dat laatste is een risico. Laten we vooral niet vergeten dat Sun Capital ook een voor zichzelf goede koers hebben gevaren met V&D. De Sun eigenaren dronken er geen glas champagne minder om met oud & nieuw destijds. Het V&D personeel delfde het onderspit en verloren hun (veelal lange) baan en carrière. Alsmede de trouwe klant. Maar daar gaat het blijkbaar niet meer om. Het gaat uiteindelijk om de Euro’s. Het mist dan echt aan het gevoel waar het merk voor staat, van zowel ondernemer, werknemer als klant. Mensen die loyaal zijn aan het merk. Zich inzetten hiervoor.
De oprichters Leo Meyer en Arthur Isaac in 1926 wilden een winkel opstarten met HEMA ‘de Hollandse Eenheidsprijzen Maatschappij Amsterdam’ voor de gewone man en vrouw. Dat is meer dan gelukt. Wat mogen zij, lees wij (doe ik het weer), trots zijn op dit oer-Hollandsche merk. Prijkend in negen landen en meer dan zes miljoen bezoekers wekelijks. Maar dan. Het lijkt nu echter op een ordinaire vete die maar één verliezer kent. De klant. Primair de ondernemer en het winkelteam. Vervolgens wij als consument. Juist. En geloof mij. Ik ken HEMA goed. Heb met La Differenza veel voor ze mogen betekenen. Echter nu wil ik toch aan de bel trekken. Het lijkt alsof in deze ‘mannen?” discussie niet één volwassen is om met elkaar in gesprek te gaan. De ondernemer ook als klant te zien. Welke kansen liggen er voor. Hoe oplossingsgericht gaan we samen te werk? Volgens mij is dat ook Retail. Anticiperen op de golfbewegingen van de markt en dus en zo ook van de ondernemers.
Dat moest even van mijn hart. Misschien naïef, laat dat het dan zijn. Uit onze rieten tas komt een wijntje en we keuvelen verder. Bert Haanstra passeert de revue. U weet wel. Uit de oude doos. Hij maakte schitterende documentaires met ‘Alleman” over het leven. Wat zou het mooi zijn om vanuit de nostalgie het nieuwe leven te schetsen, te spiegelen. Over de gekheid van het fietsen nu, het ‘supermarkt’ strandleven en ja HEMA. Laten we dat vleugje nostalgie koesteren. Laten we alsjeblieft in gesprek gaan. Laten we ons niet overhaasten. Laten we polderen zoals we dat toen deden en dus met elkaar in gesprek gaan? Gewoon omdat het gewoonweg het beste is. Want HEMA is ooit toch opgericht voor de gewone mens?!
Marja Groen, de RetailRegisseur, is directeur oprichtster van La Differenza, hét Retailatelier. Het bureau voor conceptontwikkeling van gastvrijheidsbeleving in Retail. Auteur van het boek Manager Verkoop Reizen, auteur en uitgever van ZO.PUUR, het tijdschrift over gastvrijheid in Retail.
